چگونه تابه لعابی با تغییرات دما، مانند سرد شدن یا گرم شدن سریع، بدون تاب برداشتن یا اعوجاج برخورد می کند؟

ساپورت تابه لعابی از فلزاتی مانند چدن یا فولاد ساخته می شوند که به طور خاص به دلیل توانایی آنها در مقاومت در برابر انبساط و انقباض حرارتی تحت شرایط دمایی متفاوت انتخاب شده اند. این مواد به گونه ای طراحی شده اند که هنگام قرار گرفتن در معرض گرما به طور یکنواخت منبسط و منقبض شوند. به عنوان مثال، چدن دارای نرخ انبساط حرارتی نسبتاً پایینی است، به این معنی که با سرعت آهسته و ثابت منبسط و منقبض می شود، که به به حداقل رساندن خطر تغییر شکل کمک می کند. فولاد، با نرخ انبساط کمی بالاتر، اغلب به روش های خاصی طراحی می شود تا احتمال تاب برداشتن تحت تنش حرارتی را کاهش دهد. پوشش لعابی که روی این مواد اعمال می شود، به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا تغییرات جزئی در شکل را در طول انبساط یا انقباض ایجاد کند و از ترک خوردن یا پوسته شدن جلوگیری کند و در نتیجه یکپارچگی ساختاری پشتی تابه را حفظ کند.

پوشش لعابی اعمال شده بر روی تکیه گاه تابه تحت یک فرآیند پخت با دمای بالا، معمولاً در دمای بین 800 درجه سانتیگراد تا 900 درجه سانتیگراد قرار می گیرد، که طی آن مینا از نظر شیمیایی به سطح فلز می چسبد. این یک روکش محکم و صاف ایجاد می کند که در برابر آسیب فیزیکی و شوک حرارتی مقاوم است. خواص شیمیایی مینا آن را به ماده ای عالی برای مقاومت در برابر تغییرات ناگهانی دما تبدیل می کند. بر خلاف برخی دیگر، مینای دندان در اثر نوسانات شدید دما تحلیل نمی‌رود یا ترک نمی‌خورد. هنگامی که ظروف داغ روی یک سطح لعابی سرد قرار می گیرند یا زمانی که سطح در معرض سرد شدن سریع قرار می گیرد، مینا یکپارچگی خود را حفظ می کند و از ترک خوردن یا پوسته شدن که ممکن است با پوشش های دیگر رخ دهد، متحمل نمی شود.

تکیه گاه های تابه ای با پوشش لعابی با قابلیت های برتر توزیع گرما طراحی شده اند. سطح لعابی صاف است و گرما را حفظ می کند، به این معنی که گرما به جای اینکه در یک منطقه متمرکز شود، به طور موثرتری در سطح تکیه گاه تابه منتقل می شود. این تضمین می‌کند که تکیه‌گاه تابه به طور یکنواخت گرم می‌شود و خطر ایجاد نقاط داغ را که می‌تواند باعث انبساط موضعی و در نهایت تاب برداشتن شود، کاهش می‌دهد. علاوه بر خواص مقاوم در برابر حرارت مینا، ساختار فلزی زیرین نیز نقش مهمی در توزیع گرما در سرتاسر تکیه گاه ایفا می‌کند و تضمین می‌کند که هیچ منطقه‌ای در معرض دمای بیش از حد بالا یا پایین قرار نگیرد. نتیجه یک سطح پخت پایدار و یکنواخت است که پتانسیل اعوجاج یا تغییر شکل را در طی کارهای پخت با حرارت بالا کاهش می دهد.

ضخامت و ترکیب فلز مورد استفاده در تکیه گاه های لعابی فاکتورهای کلیدی در توانایی آنها برای کنترل تغییرات سریع دما است. موادی مانند فولاد سنگین و چدن به دلیل توانایی عالی خود در مقاومت در برابر تنش گرمایی بدون از دست دادن یکپارچگی ساختاری خود شناخته شده اند. به عنوان مثال، چدن دارای خواص نگهداری حرارت استثنایی است که به آن اجازه می دهد تا دمای شدید را بدون تاب برداشتن تحمل کند. این آن را برای محیط های پخت و پز با حرارت بالا مانند اجاق گاز ایده آل می کند. ضخامت مواد به کار رفته در ساپورت تابه به انعطاف پذیری آن می افزاید. مواد ضخیم‌تر گرما را به طور مؤثرتری توزیع می‌کنند و جرم حرارتی بیشتری را فراهم می‌کنند و به آنها اجازه می‌دهد تا دمای پایدار را برای مدت طولانی‌تری حفظ کنند.

شوک حرارتی به تنش هایی اطلاق می شود که وقتی یک ماده در معرض تغییر سریع دما قرار می گیرد، مانند زمانی که ظروف داغ روی سطح سرد قرار می گیرد یا زمانی که تکیه گاه تابه پس از قرار گرفتن در معرض حرارت شدید، سرد شدن ناگهانی را تجربه می کند، رخ می دهد. تکیه گاه های لعابی به طور خاص برای مقاومت در برابر این تنش ها طراحی شده اند. مینای دندان به گونه ای مهندسی شده است که در برابر تفاوت های دمایی قابل توجه بدون ترک خوردن، بریدگی یا پوسته شدن مقاومت کند. خواص مواد مینا برای حفظ تعادل انعطاف پذیری و استحکام افزایش یافته است و به آن اجازه می دهد تا بدون آسیب دیدگی با فلز زیرین منبسط یا منقبض شود. انعطاف پذیری ذاتی پوشش لعابی در برابر شوک حرارتی تضمین می کند که ساپورت تابه عملکردی و از نظر بصری دست نخورده باقی می ماند، حتی پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نوسانات دما. این یک عامل حیاتی در حفظ زیبایی و طول عمر پشتیبانی تابه در یک محیط پخت با کارایی بالا است.